قصيدة المجنون و الجنية
للشاعر سعيد حامد شحاتة
من ديوان كلام اخضر
مدونته غناوى الدرويش

للأستماع
على هذا الرابط


انتهى الحلم اللى كان
لسّه بيبدأ ينقضى
واتحطمّت كل السفن
فوق مينة الزمن الردى
وأنتى اللى فاضلالى كمان
عايزة تسبينى وتبعدى ؟
.........
خلاص امشى
وسيبى الحزن بيعيّط على دراعى
ما دمتى آمنتى بخداعى
خلاص امشى
وما تبصّيش على ضيّى
ومش ماشى فى ريح بيتكم
فما تعدّيش على حيّى
ولو شفتينى فى السكّة
هغمّض عينى لا ازيّك
ولا ازيّى
عشان انسى
وقلبى اللى طفح مشاوير
كمان يرسى
وأتوب عنك
فى لحظة ما عرفت إنك
حياتى ودنيتى وناسى
ونارى وسكّرى وشيّى
هنتباعد وأنا عارف
ما فيش مخلوق على أرضك
هيعرف يعشقك زيّى
ولا هيصوّر الصورة اللى فى دماغى
ولا هيدادى ويناغى
فما تعانديش بقى وامشى
وخلّينى
أحاول أطلّعك منّى
وأشيلك من دفا رمشى
وألمّ ف حلمنا الضايع
ولو قلتى كلام للناس
فقولى ان انتى بايعانى
وأنا اللى ما زلت مش بايع
وقولى انى
تمللى بفوت فى نص الليل على بيتكم
عشان أشرب أمل منّك
تنشّف ريقى خابيتكم
وقولى انى
رميت سفرى على نارك
وحجّيت خمسميت مرّة
وفاكر كعبتى دارك
وطفت شربت من ايدك وأنا ملزم
وحسّيت إن أنا اتوضّيت
وإن ايديكى بير زمزم
وقولى انى
وقولى انى
عيونك دى اللى قاتلننى
رميت نفسى على حضنك
ومستنّى
تحنّيلى
تشوفى الضّيقة خانقانى
تحطّى ايديكى فوق راسى وتدعيلى
وترميلى شباك الدّمع
وألضم دمعتى ف دمعك
يدقّ النبض جوّاكى
يدقّ النبض جوّايا
ورغم البعد
سامعانى وأنا سامعك
ورغم ان احنا بيننا بلاد
وريح واوتاد
وحوّيطة بنات واولاد
وألف ميعاد لعصفرتين فى حضن التوت
وناس حيّا
وناس بتموت
هنفضل برضه نتصنّت
لغاية لمّا نتلاقى بفعل الصوت
يا أسرانى
ورميانى
لآخر حتّة فى الواحة
يا حطّة دماغى فوق صدرك
وبتضمّينى بالرّاحة
أنا حضنك
وأنا الكرباج
وأنا اللى لبست أخشن صوف
وصرت ف حبّك ( الحلّاج )
وأنا المألوف وأنا النّادر
ولمّا أبعد
ولمّا أنسى
أفوت وألمح عنيكى السّود
وأقول يارب مش قادر
دى جنيّة
( دى مولودة على كفوف الجناينيّة )
وأنا ( م ) الجان
دى مش م الطين ولا ( م ) النّار
دى نور نازل على انسان
وأنا اللى على البدن حارس
وأنا لآخر المدى فارس
وأنا اللى بقيت مانيش عارف
ديسمبر من هوا مارس
بتوه دايما
فى لحظة لمّا أكون بغزل مواويلك
وأشوفك فى المدى خيّال
وأنا خيلك
وأتوه لحظة ما بشتاق لك
وأتوه لحظة ما أغنّى لك
وأتوه لمّا تضمّينى
وأكون زىّ الورود وأنضم
وأتوه لمّا تلمّينى
وأحسّ إنى ورق وأتلمّ
وأتوه لمّا بتسقينى
وبشرب حتى لو كان سم
وايه يعنى
دى لو تكرهنى
هفديها بروحى وبالأمل والدم
لو تعشقنى فى عنيها حنان الأم
لو تخدعنى
أنا راضى
وراضى بظلما والذمّ
ولا بيهمّ
ومش هيهمّ
لو قالوا إن أنا مجنون
هعاند فى الليالى الدّون
عشان خاطرك
وأكون وردة فى أحلامك
أكون ضحكة فى أيامك
أكون كلمة على سطرك
وأخش عنيكى وأتسامر مع قلبك
وأقول له
إن انتى أسرانى
وفايتانى
أعانى الموجة والدفّة
يجوز يقبل
يكون لى فى الخريف نخلة
ويبقى فى الشتا لفّة
تدفينى وتسقينى
قصايد كلّها صابحة
وأقول له ان أنتى رغم البعد
رغم الرعد
رغم الليل ورغم الويل
ورغم المدنة والسبحة
هتفضل كفّتك رابحة
صحيح الدنيا فرّاقة
وكل دمايا هتعافر
عشان ما تتن مشتاقة
ولو تهنا
هنتلاقى
صحيح الدنيا فرّاقة
ف لو متنا فى حضن البعد
مش هيأس
أكيد لمّا القيامة تقوم
هنجرى
لغيط ما نتلاقى

مدونته غناوى الدرويشhttp://www.saidshehata.blogspot.com/